Od Edwarda cd Naminy

 - Nie masz nic przeciwko żebym zabrał cię na spacer? - zapytałem uśmiechając się miło.

- Jasne! Czemu nie? - odpowiedziała cichym głosem. Prawie jej nie usłyszałem. Zerwałem stokrotkę która rosła obok moich łap i dałem Naminie.

- Przepraszam, że się z tobą zderzyłem. - przeprosiłem. Gdybym nie zaczął rozmyślać o niebieskich migdałach moglibyśmy porozmawiać normalnie nie zderzając się przy tym.

- Dziękuję! To co? Idziemy?

Poszliśmy w stronę Lasu Cember przyjaźnie gadając.
- Piękna pogoda, co? - zapytałem patrząc się w bezchmurne niebo.


<Namina? Nie mam jakoś weny :/>